Sjálfsdýrkun gott mál

Skemmtileg frétt, en það er nokkuð við hana að athuga. Málið er sett upp þannig að tilraunir til að efla sjálfsvirðingu barna hafi "gengið út í öfgar" og þau séu því að alast upp sem sjálfsdýrkendur. Hér er gert ráð fyrir því að tilraunir til að efla sjálfsmat barna veldi því raunverulega að sjálfsmat þeirra hækkar.

En hvað er sjálfsmat, og hvers vegna skiptir máli að börn hafi hátt sjálfsmat? Er virkilega verið, í þessum skólum, að efla það? Ég tel að svo sé ekki. Það er ekki verið að kenna börnunum að bera virðingu fyrir sjálfum sér. Það er ekki verið að kenna þeim að verðskulda eigin virðingu. Það sem raunverulega er verið að kenna þeim er öllu hræðilegra: að sjálfsvirðing sé orsakalaus, eða jafvel verra, að sjálfsvirðingu fái maður af mati annarra á manni.

Það er því ekki verið að kenna börnunum að vera sjálfsdýrkendur, heldur að vera dýrkendur álits annarra á sér. Það væri óskandi ef þeim væri hins vegar kennd sjálfsdýrkun. Þ.e.a.s. að bera nægilega virðingu fyrir sjálfum sér til þess að ganga raunverulega vel í skólanum, hirða vel um líkama sinn, og temja sér kurteisi.

Varar við sjálfsdýrkun

Athugasemdir

[Hlynur (IP-tala skráð) 17.3.2009 kl. 04:33]

Góður póstur :)

[TARA, 17.3.2009 kl. 08:52]

Góður pistill...ég held að það sé verið að vara fólk við að hrósa of mikið og gera ekki börnin að sjálfsdýrkendum og eiginhagsmunaseggjum sem ganga út í öfgar. Það er vissulega gott að efla sjálfsmat barna og reyndar allra og nauðsynlegt að hrósa öðru hverju, en það má ekki vera þannig að fólki finnist það langt yfir aðra hafna og miklu betra á alla kanta og valti svo yfir alla sem á leið þeirra verður af því að það telur sig betra, gáfaðra og rétthærra en aðrir.

En ég er sammála að fólk þarf að bera virðingu fyrir sjálfu sér og láta álit annarra ekki skipta svo storu máli að allt fer í mínus eða verður vitlaust ef einhver hefur aðra skoðun. En þessi gullni meðalvegur virðist þvælast fyrir mörgum og þar af leiðandi verður útkoman misjöfn. Það er líka í lagi að viðurkenna að aðrir geti gert betur en maður sjálfur, en maður þarf ekki að vera verri manneskja fyrir það. Fólki er bara misjafnlega mikið lit lista lagt og ég tel nauðsynlegt að leggja áherslu á það sem fólk gerir gott.

[Sigurjón Jónsson, 17.3.2009 kl. 08:53]

Ég ætlaði að fara að blogga um þessa frétt en sá að þú hefur sagt það sem segja þarf.

[Ragnheiður Gestsdóttir (IP-tala skráð) 17.3.2009 kl. 09:06]

Þakka þer fyrir þetta. Ég er sammála þér um að þessar yfirborðskenndu (amerísku) aðferðir sem hafa átt að efla sjálfsmat barna hafa nokkurn veginn öfug áhrif - það nægir ekki að kenna þeim að segja bara nógu oft: ég er algjört æði! Það þarf aftur á móti að koma því inn frá upphafi að allir hafi eitthvað til síns ágætis og séu góðir og gildir eins og þeir eru og að hver og einn skuli metinn út frá eigin verðleikum og því hvernig hann kemur fram við aðra. Eilíf samkeppnispróf og það að einblína á einstaklinginn án þess að kenna honum að vinna með öðrum og þroska með sér samhygð eru því miður allt of algengar leiðir í okkar skólum líka.