Stefnir í stórslys

Nú stöndum við andspænis því að ókjörin minnihlutastjórn ætli sér að breyta stjórnarskránni sjálfri. Hvers á stjórnarskráin að gjalda? Hefur hún ekki reynst okkur ágætlega undanfarin 60 árin eða svo?

Það er engin ástæða fyrir því að breyta stjórnarskránni þegar illa gengur í peningamálum. Það sem þarf er að laga peningamálin, auðvitað! Breyta því sem hefur siglt okkur í strand fjárhagslega, sem eru auðvitað lög um banka og fjármálastofnanir, lög um gjaldmiðil Íslands og og lög um Seðlabanka. T.a.m. birti Andríki (andriki.is) heilsíðuauglýsingu í blöðunum um daginn þar sem listaðar voru reglugerðir sem gilda á fjármálamarkaðnum. Væri ekki fyrsta verk að endurskoða eitthvað af þeim reglugerðafrumskógi áður en vaðið er í að breyta sjálfri stjórnarskránni?

Arrêtez! Laissez faire, maintenant!

Undirbúa stjórnlagafrumvarp

Athugasemdir

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 8.2.2009 kl. 16:32]

Þarna er um að ræða mikið réttlætismál til framtíðar. Verið er að tala um að endurskoða Stjórnarskrá sem í grunninn er síðan 1875 og kom þá frá Danmörk, sem var þá og er enn konungsríki.

Það vantar mjög margt inn í Stjórnarskrána af ákvæðum um margskonar hluti í stjórnkerfinu sem ekki voru einu sinni til á 19 öldinni.

Svo eru það kosningalögin, það er uppi hávær krafa í samfélaginu um persónubundnari kosningar til Alþingis. Með núverandi kerfi eru allmargir þingmenn sjálfkjörnir fyrir kosningar.

Þeir eru í það sem kallast hefur verið örugg sæti. Það eru einungis frambjóðendur í baráttusætunum sem við kjósendur erum að velja, hina hefur flokkurinn eða mislokað prófkjör ákveðið fyrir okkur.

Skora á þig að fara inn á www.nyttlydveldi.is og lesa þér til um málið þar

Ég er fyllilega sammála þér um að fjármálin eru það mest aðkallandi fyrir okkur núna að koma böndum á. Það vita stjórnmálamenn mætavel, þó þeir séu kannski ekki fyllilega sammála um leiðir. En leiðirnar eru sennilega ekki svo margar, en ég er samfærð um að við náum okkur á strik.

[Rúnar Óli Bjarnason, 8.2.2009 kl. 16:56]

Hvað í ósköpunum gæti það verið sem á heima í stjórnarskrá lýðveldisins, sem ekki var til á 19. öldinni? Grundvallarlögin eiga við alla menn á öllum tímum. Það sem aðeins gildir um suma eða stundum á ekkert erindi í stjórnarskrá.

Það er engin þörf á því að breyta reglum um hvernig við veljum yfir okkur hálfvita sem rífast um hvoru megin eggin skulu opnuð. Það sem við þurfum er að uppgötva að við getum valið sjálf hvert og eitt, og við verðum að beita okkur fyrir því að vernda rétt okkar til að stjórna eigin lífi.

Það skiptir ekki máli hvernig kóngurinn er valinn. Það eru góðir kóngar og slæmir. Því er best að hafa engan kóng.

[Karl Jóhann Garðarsson (IP-tala skráð) 8.2.2009 kl. 17:52]

Ýmislegt er nú í stjórnarskránni sem ekki var til á 19. öld og megum við þakka fyrir það. Helst ber þar að nefna almennan kosningarétt og aukin mannréttindi.

 Annars getur núverandi ríkisstjórn (hvort sem hún er meiri-eða minnihluta stjórn) ekki breytt stjórnarskránni. Alþingi verður að samþykkja breytingarnar fyrir og eftir kosningar til að breytingarnar taki gildi.

En bara ef málið væri svo einfalt að nóg væri að breyta reglugerðum og lögum um peningamál og Seðlabanka! Ef valdakerfið í heild sinni væri ekki einnig mein gallað væri ástandið betra en það er í raun.

[Rúnar Óli Bjarnason, 8.2.2009 kl. 18:22]

Karl,

Athugaðu betur. "Valdakerfið í heild sinni" er styrkt af seðlabankakerfinu, og getu valdhafanna til að gefa út peninga og skuldir í nafni ríkisins. Að þessu leyti voru bankarnir sem féllu aðeins einkastofnanir að nafninu til. Í raunveruleikanum lenti svo fall þeirra á öxlum mínum og þínum en ekki eigendum þeirra og stjórnendum.

Þetta þarf að laga, og það þarf ekki stjórnarskrárbreytingu til þess.

[Karl Jóhann Garðarsson (IP-tala skráð) 9.2.2009 kl. 10:58]

Mikið rétt, breytingar verður að gera á seðlabankalögum (eins og fleiru er snertir fjármálaheiminn) og þær krefjast vissulega ekki stjórnarskrárbreytingar.

En veik staða Alþingis og þó fyrst og fremst veik staða okkar borgaranna gagnvart þeim sem fara með völdin í okkar nafni er hluti af vandamálinu. Þessu verður ekki breytt með reglugerð heldur þarf að athuga hvort grunnurinn sé traustur. Ég held s.s. að vandinn sé djúpstæðari en svo að orsaka sé einungis að leita hjá fjármálastofnunum og eftirlitsaðilum og því þurfi mikla endurskoðun.

En við getum amk verið sammála um að breyta eigi löggjöf um fjármálageirann.

[Rúnar Óli Bjarnason, 9.2.2009 kl. 18:36]

Ég legg til eftirfarandi breytingu á lögum um seðlabanka. Lög nr 36/2001 falli úr gildi og í staðinn komi lög sem banna íslenska ríkinu og stofnunum þess að stunda rekstur banka eða fjármálastofnana.

[Margrét Sigurðardóttir, 10.2.2009 kl. 12:25]

Það þarf að setja inn ákvæði um þjóðaratkvæði o.fl. í þágu almennings en ekki svona: Sjálfstæðiskona, Allaballi og Frammari. Flokksræði alla leið. ALLTAF. Þetta er spillingin í hnotskurn. Þau kunna ekki annað, er bundin í klafa flokkshagsmuna. Þjóðin þarf að geta treyst því að Stjórnlagaþing hafi hagsmuni almennings fremstan, ekki hagsmuni flokka og framkvæmdavalds.

[Rúnar Óli Bjarnason, 11.2.2009 kl. 04:58]

Margrét, þú þarft ekki að kjósa neina flokka frekar en aðrir.